سال ۹۵ در روز های ابتدایی ماه مبارک رمضان در غم از دست دادن وی به سوگ نشست. ۲۱خرداد جامعه موسیقی مرد تنهای شب را از دست داد تا طبیعت رامسر شاهد پرواز روح این هنرمند باشد.
حبیب متولد ۴مهر سال ۱۳۲۶ بود. خواهران و برادران وی با موسیقی بیگانه نبودند و به همین جهت او نیز با یادگیری گیتار به موسیقی روی آورد.
حبیب نوازنده گیتار چیره دستی بود و در نواختن انواع گیتار مهارت فوق العاده ای داشت. همچنین وی به جهت جنس صدای متفاوت و تاثیر پذیری از موسیقی راک غربی از متفاوت ترین خوانندگان موسیقی پاپ ایران بود. توانایی وی در نواختن ساز گیتار در کنار موسیقی های غربی چون بلوز و راک حال و هوای خاصی را در آثار حبیب ایجاد کرده بود.
وی اصول اولیه آهنگسازی را زیر نظر مرتضی حنانه آموزش دید و پس از پایان تحصیلات آکادمیک فعالیت رسمی خود را در سال ۵۶ با انتشار آلبوم ''مرد تنهای شب'' آغاز کرد. ترانه ''مرد تنهای شب'' در کنار ترانه ''مادر'' نقش بسزایی در شهرت حبیب داشتند. او در طول سال های فعالیت اش ۱۵آلبوم منتشر کرد. سال ۶۰ با توجه به شرایط آن دوران حبیب تصمیم به ترک ایران و دوری از وطن گرفت. دوری وی از ایران ۲۸ سال به طول انجامید. در طی این ۲۸سال او آلبوم ها و قطعات متعددی تولید کرد و محبوبیت اش نزد مخاطبان بیشتر شد. آلبوم ''کویر باور'' و قطعه ''خرچنگ های مردابی'' از تاثیرگذار ترین آثار وی در آن سال ها بود. اما سال ۸۸ با مساعدت مسءولان فرهنگی وقت و همچنین خواست قلبی حبیب؛ او پس از ۲۸ سال دوری از وطن؛ به ایران بازگشت و در شهر رامسر ساکن شد. وی از همان ماه های اولیه حضور در کشور؛ پیگیر وضعیت فعالیت هنری به صورت رسمی شد. درخواست او برای برگزاری کنسرت و تهیه آلبوم در سال ۸۹ به وزارت ارشاد اراءه شد. اما تصمیم گیری در خصوص فعالیت رسمی حبیب به طول انجامید. سال ۹۱ با انتشار قطعات محکوم و تو نبودی توسط وی شایعه دریافت مجوز توسط حبیب قوت گرفت. اما سخنگوی وزارت ارشاد وقت طی مصاحبه ای این موضوع را به دلیل فعالیت موسیقیایی وی در خارج از کشور؛ تکذیب کرد.
فعالیت خوانندگان ایرانی در خارج از کشور و حاشیه های مربوط به بازگشت آن ها به وطن و فعالیت رسمی آن ها در کشور همواره کانون خبر ها و گمانه زنی های مختلف بوده است. همواره سوال های فراوانی در خصوص چرایی مهاجرت خوانندگان و فعالیت آن ها در خارج از کشور وجود داشته است. به هر حال این فعالیت ها و همچنین برخی سوءمدیریت ها و نامهربانی های مدیران فرهنگی باعث شده بود تا حبیب بعد از نزدیک به ۴سال که از بازگشت اش به ایران می گذشت؛ نتواند آلبومی منتشر و کنسرتی برگزار کند.
این مشکلات باعث نشده بود که او فعالیت موسیقایی اش را متوقف کند. حبیب همواره به دور از حاشیه در طول سال های ۹۲ و ۹۳ به ضبط موسیقی های جدید و ویدیو های مربوط به آن پرداخت. ما حصل این فعالیت ها انتشار تک آهنگ و موزیک ویدیو ''دنیا'' با تنظیم میلاد بهشتی و ترانه ای از نگین فرهمند بود که با استقبال مناسبی نیز رو به رو شد. شاید حبیب از فعالیت رسمی محروم بود اما حضور وی در اماکن هنری؛ مراسم ها و همایش ها همواره با استقبال پرشور مخاطبان و دوستدارنش همراه بود و این نکته نشان از خاطرات ارزشمند مخاطبان با قطعات و آلبوم ها وی داشت.
سال های سکوت و کم کاری حبیب تا آخرین روز های بهار ۹۵ ادامه پیدا کرد. او ۲۱خرداد ۹۵ در اثر تشدید بیماری قلبی در سن ۶۸ سالگی دار فانی را وداع گفت. اما این پایان کار ماهی زلال پرست قصه ما نیست. درست است که حبیب به آرزویش مبنی بر برگزاری کنسرت نرسید تا بتواند آن طور که می خواست همراهی مخاطبانش در طول سال های دور از وطن را ارج نهد. درست است که او نتوانست آلبومی در کشورش منتشر کند تا یادگاری زیبایی میان مردم از خود به جای بگذارد اما این پرواز؛ پایان او نبود زیرا حبیب در دل مخاطبان اش زنده است. حبیب علاوه بر درس موسیقی به مخاطبان درس زندگی داد. جایی که به دور از حاشیه؛ برای ذات هنر تلاش کرد. تلاش برای ماندگاری در ذهن و قلب مخاطب.
حبیب در روز هایی که جامعه موسیقی داغدار از دست دادن مرتضی پاشایی بود گفت：«خوش بحال مرتضی پاشایی! امیدوارم من هم مثل او بمیرم...»
امروز اگر سری به فیلم ها و عکس های مربوط به تشییع جنازه وی در شهر رامسر بزنیم خواهیم دید اگر حبیب به آرزوی برگزاری کنسرت نرسید؛ اما همانند مرتضی پاشایی روی دستان خیل عظیمی از دوستدارانش به دیار باقی شتافت.
تلاش های حبیب در عرصه موسیقی و خلق لحظات ناب برای مخاطبان؛ همچنین زندگی بدون حاشیه و هنرمندانه وی از یاد ها فراموش نخواهد شد.
روحش شاد
یادش گرامی
سید محمدمهدی کیا
